Afgelopen januari startte ik met hardlopen.
Hardlopen is nooit echt mijn ding geweest, maar ik wilde wel eens wat anders dan in een, toen nog vanwege de lockdown lege, sportschool trainen.
Dus ik startte met korte afstanden, maximaal 3 km en tussendoor wandelen om op te bouwen.
Al snel kreeg ik last van mijn knieën tijdens het rennen.
Dus ik maakte de afstand nog wat korter, de pauzes langer en de snelheid langzamer.
Ook wisselde ik van schoenen.
Geen verandering.
Dus ik nam een week rust om te herstellen en bouwde nog langzamer op.
Dat ging op zich vrij aardig, tot ik meer dan 1.5 km ging hardlopen en ik weer last kreeg.
Ik wist dat er niks mis was met mijn knieën. De pijn kwam puur en alleen bij hardlopen.
Ik probeerde te luisteren naar mijn lichaam. Wat geeft mijn lijf aan? Moet ik rusten?
Moet ik gewoon niet meer hardlopen? Is er iets mis met mijn knie? Of ligt het dieper? Zit ik vast in een bepaalde gedachtepatroon? Ben ik ergens bang voor? Stel ik keuzes uit?
In januari was onze sportschool gesloten en hadden we net een belangrijke keuze gemaakt voor de toekomst van ons bedrijf. Ik was onbewust nerveus (bang) voor de nieuwe weg die wij ingeslagen waren.
Tijdens het hardlopen herhaalde ik de affirmatie : “Ik ben sterk genoeg om de volgende stap te maken” en “Ik heb vertrouwen in de toekomst”.
Automatisch ging ik harder lopen en werd de pijn minder.
Een maand later liep ik 10 km zonder pijn.
Als ik mensen het advies geef : “luister naar je lichaam” denken ze vaak dat ze rust moeten nemen.
Rust is nodig om naar je lichaam te luisteren, echter is naar je lichaam luisteren niet hetzelfde als rust nemen.
Ingewikkeld?
In onze maatschappij is het “normaal” om te presteren. Presteren staat gelijk aan zoveel mogelijk doen met zoveel mogelijk resultaat.
We proppen onze dagen vol, maken to-do list van hier tot Tokio, doen aan multitasken en we zijn verslaafd aan manieren om zo efficiënt mogelijk te werken zodat we nog meer kunnen doen.
Als we dan “vrij” zijn vullen we onze tijd met schermpjes, oftewel afleiding.
Ik vind vrije tijd sowieso een gekke term. Zijn we de andere tijd dan gevangen?
Maar dat terzijde.
Er komt een moment dat je lichaam signalen af gaat geven dat het niet goed gaat.
“The body whispers before it screams” .
Als je altijd bezig bent merk je hier helemaal niks van.
De signalen worden steeds luider, tot je daadwerkelijk pijn ervaart.
En dan kiezen we er massaal voor om maar een pilletje, zalfje of prikje te nemen.
Oftewel; een ander lost het maar op.
Dit verlicht de pijn. Dat is sowieso fijn, want met pijn luisteren naar je lichaam is een stuk lastiger. Echter staan we er dan niet bij stil wat je lichaam je daadwerkelijk wilt vertellen. En razen we weer door, verandert de oorzaak van de pijn waarschijnlijk niet, en komt deze dus weer terug.
Hoe luister je dan wel naar je lichaam?
Ga bewegen. In beweging voel je waar de blokkades zitten. Hoe voelt je lijf en wat zou het kunnen betekenen? Voel je je moe, dan heb je waarschijnlijk behoefte aan minder stress en meer ontspanning. Zijn je schouders stijf? dan draag je waarschijnlijk te veel lasten met je mee. Doet je knie zeer, dan struggle je wellicht met een volgende stap voorwaarts.
Beweeg dagelijks en leer je lichaam kennen.
Je herkent het wanneer je lichaam vermoeider raakt, stroever beweegt en je herkent natuurlijk ook positieve veranderingen.
Verwacht niet dat je met 1x bewegen ineens de antwoorden hebt. Dit is een proces, het duurt even, maar is zeker de moeite waard. Je moet namelijk je hele leven nog met dit lijf doen, dus dan is het best fijn dat je er naar leert luisteren.
Zoek de stilte op. Geen telefoons, muziek, schermpjes, schreeuwende kinderen, etc.
Een rondje wandelen (of zitten) in het park, bos of het strand werkt helend.
Je gaat merken dat je gedachtes alle kanten op gaan.
Dat is normaal, plak hier geen oordeel aan.
Laat je gedachte lekker alle kanten op gaan.
Merk je dat je gaat piekeren, verleg je focus dan naar je omgeving.
Benoem (in je hoofd) 5 dingen die hoort, 5 dingen die je ziet, 5 dingen die je voelt.
In stilte komt datgene wat belangrijk is vanzelf boven drijven en in stilte vind je de oplossing.
Zorg dagelijks voor een momentje om te luisteren naar je lichaam.
Zodat je kan handelen voordat het probleem een groot probleem geworden is.
En zeg nu niet direct je fysiotherapeut af, omdat je het met wandelen in het bos oplost.
Laat de fysio jou helpen, maar ga ook zelf op zoek naar de oorzaak.
En mik ook niet direct alle pilletjes die je slikt in de prullenbak.
Onderzoek wel of er een andere manier is dan voor de rest van je leven afhankelijk te zijn van medicatie.
Eindnoot:
Dit is een pittig onderwerp. Waar je eigenlijk een volledig boek voor nodig hebt om het duidelijk uit te leggen en wat makkelijk verkeerd geïnterpreteerd kan worden.
Deze blog is bedoeld om je te prikkelen, om zelf na te gaan denken, om zelf op onderzoek uit te gaan. Voel je vrij om mij te contacten om hierover te sparren of omdat je wilt weten welke boeken je bijvoorbeeld kan lezen.